Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση άλλο ένα νομοσχέδιο – έκτρωμα που διαλύει ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά μας δικαιώματα. Ένα νομοσχέδιο γραμμένο κατ’ εντολή των εργοδοτών, των βιομηχάνων, των ξενοδόχων, των τραπεζών και της ΕΕ, το οποίο δε δίστασαν, μάλιστα, να βαφτίσουν «Δίκαιη Εργασία για όλους» επιχειρώντας να κουκουλώσουν όλη τη σαπίλα που αυτό εμπεριέχει:

• Να δουλεύουμε «μέχρι και 13 ώρες τη μέρα», λες και είμαστε μηχανές χωρίς ανάγκες και χωρίς ζωή.
• Να μας βάζουν σε «συμβάσεις των 2 ημερών», για να ζούμε μόνιμα στο άγχος και την απειλή της ανεργίας.
• Να κόβουν και να ράβουν την άδειά μας όπως βολεύει τους εργοδότες μας, αφού καταργείται ακόμα και η υποχρέωση χορήγησης 10ήμερης συνεχούς άδειας τους καλοκαιρινούς μήνες.
• Να πληρώνει η εργοδοσία λιγότερες εργοδοτικές εισφορές για την ασφάλισή μας, αφού αυτές μειώνονται στις υπερωρίες, στα νυχτερινά και στις αργίες.

Αυτό το νομοσχέδιο όχι απλά δεν προβλέπει «δίκαιη εργασία», αλλά δίνει το πράσινο φως στους εργοδότες να μας ξεζουμίζουν μέχρι τελευταίας σταγόνας για να βγάζουν όλο και περισσότερα κέρδη και βρίσκεται σε πλήρη σύμπνοια των αντεργατικών νόμων Χατζηδάκη και Γεωργιάδη και άλλων νόμων που ψηφίστηκαν από κοινού με το σύνολο τη συναινετικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ –  ΠΑΣΟΚ).

Η πραγματικότητα που ζούμε…

Ξέρουμε όλοι και όλες πολύ καλά τι σημαίνει να δουλεύεις ατελείωτες ώρες. Η Ελλάδα είναι, ήδη, η χώρα με τον μεγαλύτερο μέσο όρο εργάσιμου χρόνου στην Ευρώπη. Κι όμως, οι μισθοί μας τελειώνουν στη μέση του μήνα! Τα νοίκια, το ρεύμα, η βενζίνη, τα βασικά αγαθά έχουν γίνει είδος πολυτελείας. Η καθημερινότητα μας είναι ένας συνεχής αγώνας επιβίωσης!

Και τι απαντά η κυβέρνηση; Ότι η λύση είναι να δουλεύουμε ακόμα παραπάνω(!). Να μην έχουμε ζωή, να μη βλέπουμε τα παιδιά μας, να γυρνάμε σπίτι εξαντλημένοι μόνο και μόνο για να πληρώνουμε τους λογαριασμούς. Αυτό δεν είναι ζωή, είναι σύγχρονη σκλαβιά!

Δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια! Απαντάμε μαζικά!

Δε θα ζήσουμε σαν δούλοι! Δεν θα δεχτούμε να γυρίσουμε έναν αιώνα πίσω. Όσα μας στερούν με τις πολιτικές τους, τα έχουμε ήδη δουλέψει και τα δουλεύουμε καθημερινά και με το παραπάνω. Σήμερα, στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και της υπερανάπτυξης των παραγωγικών δυνατοτήτων, υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές δυνατότητες να δουλεύουμε για να ζούμε, με Συλλογικές Συμβάσεις και μισθούς στο ύψος των αναγκών και των δυνατοτήτων της εποχής, να μην λιώνουμε από το άγχος για τους λογαριασμούς, να έχουμε πραγματικό, ποιοτικό ελεύθερο χρόνο για να δούμε τους ανθρώπους μας.

Απαιτούμε:

• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας- Όχι στις συμβάσεις μιας μέρας- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και όλες
• Μείωση του εργάσιμου χρόνου- 5ήμερο/6ωρο/30ωρο, με αυξήσεις στους μισθούς.
• Πραγματικό ελεύθερο χρόνο για να ζούμε, να δημιουργούμε, να περνάμε με τις οικογένειες και τους φίλους μας.
• Δημόσια και δωρεάν υγεία, παιδεία, μεταφορές, κοινωνική ασφάλιση, γιατί αυτά είναι δικαιώματά μας, όχι εμπόρευμα.

Ο δρόμος είναι μόνο ο αγώνας!

Συναδέλφισσα και συνάδελφε,

Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τη ΓΣΕΕ και τους εργατοπατέρες που βάζουν πλάτη σε κάθε αντεργατικό μέτρο. Ούτε από τα κόμματα που ψήφισαν ή ανέχτηκαν όλα τα μνημόνια και τις περικοπές. Αν στηριχτούμε σε αυτούς, θα μας τσακίσουν.

Η δύναμη είναι στην οργάνωση από τα κάτω στους χώρους δουλειάς, στα Σωματεία/ Συνδικάτα μας, στις Γενικές Συνελεύσεις, στις Επιτροπές Αγώνα.

1η Οκτώβρη Απεργούμε, να μπλοκάρουμε τα πάντα!

Ήρθε η ώρα να πούμε φτάνει! 1 Οκτώβρη κανείς και καμία στη δουλειά, όλοι στον δρόμο!

Να νεκρώσουν εργοστάσια, γραφεία, μαγαζιά, σχολεία και υπηρεσίες. Να ακουστεί δυνατά η φωνή μας:

• Κάτω το νομοσχέδιο- έκτρωμα!
• Όχι στο 13ωρο- Όχι στη δουλειά χωρίς δικαιώματα!
• Ψωμί, δουλειά, ελευθερία- Όχι φτώχεια και εκμετάλλευση!
• Να πληρώσουν οι πλούσιοι και το κεφάλαιο, όχι οι εργαζόμενοι!

Αυτή η απεργία είναι μάχη για το παρόν και το μέλλον μας. Για να μην γίνουμε γενιά χωρίς δικαιώματα, χωρίς αξιοπρέπεια. Για να δείξουμε ότι δεν θα σκύψουμε το κεφάλι. Για να πάρουμε πίσω τη ζωή που μας κλέβουν.